دوربین های ترموگرافی دستگاه های پیشرفته و مدرن هستند. اما کشف نور مادون قرمز مدتها و چندی پیش اتفاق افتاد.در سال 1800 ، یک ستاره شناس انگلیسی به نام سر ویلیام هرشل مادون قرمز را کشف کرد. او این کار را با استفاده از یک منشور برای تقسیم یک پرتوی از نور خورشید به طول موجهای مختلف آن انجام داد و سپس دماسنجی را در نزدیکی هر رنگ از نور نگه داشت. او فهمید که دماسنج گرما را حتی در جایی که هیچ نور مرئی وجود ندارد ، تشخیص می دهد – به عبارت دیگر ، در طول موج هایی که مادون قرمز وجود دارد.
در طول سالهای 1800 ، یک سری از متفکران بی پروا با استفاده از موادی که در هنگام قرار گرفتن در معرض گرما تغییر در هدایت می کنند ، آزمایش کردند. این منجر به ایجاد دماسنجهای بسیار حساس به نام بولومتر شد که می توانند اختلاف دقایقی در گرما را از فاصله تشخیص دهند.
با این حال ، پس از جنگ جهانی دوم نگذشت که تحقیقات مادون قرمز واقعاً شروع به گرم شدن کرد. پیشرفت های سریع اتفاق افتاد ، که بخش عمده ای از آن به لطف کشف ترانزیستورها است که باعث شده ساخت وسایل الکترونیکی از بسیاری جهات بهبود یابد.
این روزها ، تکامل دوربین های مادون قرمز به دو دسته با نام مستقیم تشخیص و تشخیص حرارتی تغییر یافته است.تصویربرداریهای تشخیص مستقیم یا فوتو کندانس یا فوتوولتائیک هستند. دوربین های فوتو کندانسار از مؤلفه هایی استفاده می کنند که در اثر برخورد با فوتونهای با طول موج خاص ، در مقاومت الکتریکی تغییر می کنند. از طرف دیگر مواد فتوولتائیک نیز به فوتون ها حساس هستند ، اما به جای تغییر مقاومت ، ولتاژ را تغییر می دهند. هر دو دوربین فوتو ولتاژ و فتوولتائیک هر دو به منظور خنک کردن فوتون به سیستم خنک کننده شدید نیاز دارند.
مهندسان با پلمپ کردن پرونده تصویربرداری و خنک کننده الکترونیکی آن ، احتمال مداخله را کاهش داده و حساسیت و دامنه کلی ردیاب را تا حد زیادی افزایش می دهند. این نوع دوربین ها گران قیمت هستند ، بیشتر در معرض خرابی و برای گران شدن هستند. بیشتر تصویربرداران سیستم خنک کننده یکپارچه ندارند. این امر باعث می شود تا آنها نسبت به همتایان سرد خود کمی دقیق تر باشند ، اما همچنین بسیار کم هزینه تر هستند. با این حال ، فناوری تشخیص حرارتی اغلب در ابزارهایی به نام میکروبولومترها ادغام می شود. آنها فوتون ها را تشخیص نمی دهند. در عوض ، آنها با ایجاد تشعشع حرارتی از یک شیء دور ، اختلافات دما را در نظر می گیرند.
از آنجا که میکروبولومترها انرژی حرارتی را جذب می کنند ، سنسورهای ردیاب آنها در دما افزایش می یابند ، که به نوبه خود مقاومت الکتریکی ماده سنسور را تغییر می دهد. یک پردازنده می تواند این تغییرات مقاومت را تفسیر کند و از نقاط داده برای تولید تصویری در صفحه استفاده کند. این آرایه ها به هیچ سیستم خنک کننده ای دیوانه احتیاج ندارند. این بدان معنی است که آنها می توانند در دستگاه های کوچکتر مانند عینک دید در شب ، دیدنی سلاح ها و دوربین های تصویربرداری حرارتی دستی ادغام شوند.
